Recenzja książki „Sztuka aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej” Wojciecha Kazimierza Olszewskiego
Jeśli kochasz muzykę, chcesz pisać własne utwory i interesuje cię zgłębianie tematu współczesnej aranżacji, książka Wojciecha Kazimierza Olszewskiego może okazać się przydatną lekturą. Nie ma znaczenia czy chcesz wykorzystać tę umiejętność hobbystycznie, czy zawodowo – warto znać niektóre zasady.
Książka podzielona jest na 6 rozdziałów (oraz dodatkowe omówienie dołączonej płyty CD). Z nich możemy dowiedzieć się, czym w ogóle jest aranżacja, poznać podstawy instrumentoznawstwa, elementy techniki aranżowania, etapy pracy nad aranżacją, muzyczne elementy aranżowania oraz aranżacji dźwiękowej. Są to ważne zagadnienia, ale moim zdaniem wiele z nich należy traktować z przymrużeniem oka, jako ciekawostkę. Ogrom wiedzy, który autor próbuje nam przekazać może być w pewnych momentach lekko przytłaczający i wcale nie tak istotny.
Jeśli przed przeczytaniem książki zajmowałeś się już tworzeniem własnej muzyki, to prawdopodobnie część wiedzy będzie zbyt oczywista, natomiast niektóre informacje będą abstrakcyjną ciekawostką, której nie da się zapamiętać. Jeden z pierwszych rozdziałów dotyczy instrumentoznawstwa. Opisane instrumenty są znane nawet dla muzyków-amatorów, którzy grają np. tylko dla siebie lub w amatorskiej orkiestrze, a od czasu do czasu odwiedzą filharmonię. Autor opisuje je szczegółowo, ale cóż… Wszystkie instrumenty podane są z dokładnymi skalami i rejestrami. Myślę, że większość czytelników nie zapamięta takich informacji, z wyjątkiem danych, z którego instrumentu można wydobyć niższy, a z którego wyższy dźwięk.
Dalsze rozdziały są natomiast bardzo interesujące i przydatne w szczególności dla osób, które myślą o aranżowaniu i sprzedaży swoich dzieł dla orkiestr i zespołów. W sytuacji, kiedy nasz zapis będzie musiał odczytać ktoś inny, należy zachować szczególną staranność i opisywać styl, tempo, dynamikę oraz inne elementy interpretacyjne bardzo dokładnie. Czasami nawet małe niedopatrzenie w jednej z partytur może sprawić, że później na próbach muzycy stracą cenny czas na szukanie błędu. Autor książki zaleca również pisanie utworów na komputerze, ponieważ programy mogą nam odtworzyć to, co zapisaliśmy i w ten sposób możemy łatwo zweryfikować czy się nie pomyliliśmy.
Innym cennym rozdziałem jest rozdział o muzycznych elementach aranżowania, czyli harmoniach, tworzeniu melodii i układaniu akompaniamentu. Jest to – według mnie – najprzyjemniejsza część tworzenia. Wymaga najwięcej kreatywności, ale też wiedzy technicznej. Tutaj znów muszę zwrócić uwagę, że Wojciech Olszewski porusza zagadnienia niezwykle skomplikowane, które mogą być przytłaczające. Mimo wszystko, można wyciągnąć wiele przydatnej wiedzy poprzez lekturę tego rozdziału.
Osobiście za najciekawszy podrozdział uznaję ten o tworzeniu melodii. Przykłady w tym podrozdziale są przejrzyste i faktycznie nawet nie będąc bardzo zaawansowanym aranżerem można z nich skorzystać. Dzięki 11 poradom autora nasze melodie będą bardziej nieprzewidywalne, interesujące i oryginalne.
Podsumowując, ta książka jest ewidentnie skierowana do zaawansowanych aranżerów, ale osoby z mniejszym doświadczeniem także znajdą coś dla siebie. Czyta się ją wolno, ponieważ jest w niej mnóstwo przykładów, które warto przeanalizować. Niektóre fragmenty „Sztuki aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej” wymagają znajomości języka angielskiego, co może być z jednej strony problemem dla niektórych czytelników, ale jednocześnie stosowane słownictwo angielskie jest przydatne w codziennej pracy nad muzyką i warto je znać.
Opis bibliograficzny książki:
Autor: Wojciech Kazimierz Olszewski
Tytuł: „Sztuka aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej”
Wydawnictwo: PWM
Miejsce i rok wydania: Kraków 2020
Więcej informacji:
„Sztuka aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej” – lubimyczytac.pl