Recenzja książki „Dynamiczne Karate” Masatoshiego Nakayamy
„Dynamiczne Karate” jest bardziej poradnikiem niż książką do czytania dla przyjemności. Opisuje pokrótce historię oraz – przede wszystkim – postawy, techniki, biomechanikę i filozofię karate tradycyjnego shotokan.
Publikacja została pierwszy raz wydana w 1966 roku przez Masatoshiego Nakayamę – nieżyjącego już prezesa Japan Karate Association oraz ucznia Gichina Funakoshiego (uważanego za założyciela współczesnego karate-do). W kręgu pasjonatów tradycyjnych japońskich sztuk walki jest uważana za swego rodzaju „biblię karate” ze względu na bardzo dobre przedstawienie i wyjaśnienie podstaw.
O autorze
Masatoshi Nakayama urodził się w 1913 roku w mieście Kanzawa w Japonii. Przed pobieraniem nauk karate tradycyjnego od Gichina Funakoshiego uprawiał kendo oraz judo – inne znane japońskie sztuki walki i samoobrony. Pod Funakoshim trenował 6 lat – do czasu zakończenia nauki na Uniwersytecie Takushoku w Tokio. Po studiach w Japonii wyjechał studiować na Uniwersytecie Pekińskim w Chinach. Właśnie tam, poza studiowaniem, poszerzał swoją wiedzę o chińskich sztukach walki. Niestety podczas pobytu w Chinach zaskoczyła go wojna, która zmusiła go do pozostania tam aż do roku 1946. Po powrocie do kraju założył w 1949 roku federację JKA. Jako prezes federacji ustandaryzował kata i ich interpretację. Ponadto opracował program szkoleniowy instruktorów, a także ustalił pierwsze zasady rywalizacji sportowej w karate.
O książce
Książka wydana została w roku 1999 w Bydgoszczy. Jest to tłumaczenie zawierające około 300 stron. Od oryginału z 1966 roku różni się między innymi dodaną przedmową prezesa Polskiego Związku Karate Shotokan – Roberta Sworka.
„Dynamiczne Karate” jest publikacją napisaną prostym językiem z dużą ilością grafik. Owe grafiki obrazują prawidłowe wykonanie danych technik i pozycji, punkty wrażliwe na ciele, rozgrzewkę i często popełniane błędy. Ponadto poradnik zawiera opis ćwiczeń na worku i z makiwarą – tradycyjnym okinawskim przyrządem treningowym.
Poza tym są w nim także opisane elementy biomechaniki, na przykład mięśnie biorące udział w prawidłowym, mocnym uderzeniu czy kopnięciu. Nie można również zapomnieć o opisanych częściach ciała. Wspomniane części służą chociażby do uderzeń takich jak: seiken, uraken, shuto, kumade i kentsui; kopnięć – między innymi koshi, sokuto, kakato czy haisoku. Wszystkie wymienione po japońsku części dłoni, stopy, a także wiele innych, znajdujących się w tej książce, są zaskakująco prosto opisane wraz z dokładnymi instrukcjami ich zastosowania.
Dla fanów szeroko pojętej nauki w tym wydaniu znajduje się dodatek. Jest to analiza wyników badań elektromiografią i kamerą aktywacji mięśniowej podczas wykonywania uderzeń na różnym stopniu zaawansowania w karate. Badanie zostało przeprowadzone przez Masatoshiego Nakayamę we współpracy z prof. Yoshio Kato z Uniwersytetu Takushoko w Tokio.
Kontrowersje i kontekst historyczny
W ostatnich latach coraz częściej można spotkać w Internecie opinie, że karate „nie działa” lub że jest przestarzałe w porównaniu z innymi systemami walki. Wiele z tych poglądów pochodzi jednak od osób, które albo nigdy nie trenowały, albo dopiero zaczynają swoją przygodę ze sztukami walki i nie do końca rozumieją, czym karate naprawdę jest.
Warto pamiętać, że skuteczność jakiejkolwiek sztuki walki zależy tylko i wyłącznie od konkretnego człowieka. To, co dla jednej osoby jest idealne, dla innej może okazać się zupełnie nietrafione.
Dla przykładu – Gichin Funakoshi był człowiekiem niskiego wzrostu, mierzył około 155 cm. Styl, którego nauczał, w naturalny sposób dostosował do swoich warunków fizycznych oraz wyznawanej filozofii. Nie oznacza to jednak, że Shotokan działa wyłącznie dla osób o podobnej budowie. Masatoshi Nakayama – autor „Dynamicznego Karate” – był od Funakoshiego zauważalnie wyższy i cięższy. Mimo różnicy w sylwetce, nie zmienił fundamentów stylu, a jedynie sposób ich wykorzystania. To pokazuje, że skuteczność karate zależy przede wszystkim od osoby trenującej, a nie od samego stylu. Co więcej, to właśnie solidne podstawy – niezależnie od budowy ciała czy psychiki – stanowią uniwersalny fundament każdej skutecznej sztuki walki.
Moje doświadczenia i opinia oraz podsumowanie
Osobiście praktykuję styl karate o odmiennej filozofii niż ta przedstawiona w recenzowanej publikacji. Mimo to, uznałem tę książkę za pomocną ze względu na tak skrupulatne przedstawienie poszczególnych technik. Właśnie ta prostota, ale też jednocześnie dokładność są największą zaletą „Dynamicznego Karate”.
Poradnik polecam wszystkim osobom interesującym się japońskimi sztukami walki, niezależnie od stopnia zaawansowania. Nakayama skupia się tu na podstawach, a właśnie solidne podstawy są najważniejszym elementem wszystkich sztuk walki. Nie można przecież oczekiwać, że zrobi się idealne kopnięcie w przód z wyskoku (tobi mae geri), nie znając podstawowego kopnięcia w przód, o prawidłowej postawie i balansie już nie wspominając.
Opis bibliograficzny książki:
Autor: Masatoshi Nakayama
Tytuł: „Dynamiczne Karate”
Wydawnictwo: Diamond Books
Miejsce i rok wydania: Bydgoszcz 1999
Więcej informacji:
„Dynamiczne Karate” – lubimyczytac.pl